Boat Spinning:Συναρπαστικά ψαρέματα βάρκας για λούτσους!
Του Δημήτρη Μπιτσάβα
Φωτογραφίες:Δημήτρης Μπιτσάβας
Το καλοκαίρι, δυστυχώς για πολλούς, έφτασε στο τέλος του. Ο καύσωνας σταμάτησε, το θερμοκλινές αρχίζει να κατηφορίζει στα βαθύτερα υποθαλάσσια στρώματα και μαζί με όλα αυτά οι θηρευτές αρχίζουν να γίνονται όλο και πιο επιθετικοί. Αυτό συμβαίνει γιατί όλα τα ψάρια έχουν ως στόχο την απόκτηση υψηλών αποθεμάτων λίπους, μέσω της τροφής, τα οποία θα τους παρέχουν ενέργεια κατά τη διάρκεια του χειμώνα που το κυνήγι στα κρύα νερά δεν θα είναι και τόσο εύκολη υπόθεση. Σε αυτό το άρθρο λοιπόν θα μιλήσουμε για τις συνήθειες του λούτσου, καθ’ όλη τη διάρκεια του χρόνου, οι οποίες θα μας βοηθήσουν να βγάλουμε πολλά συμπεράσματα για τον τρόπο που κυνηγάει αυτός ο αιμοβόρος θηρευτής.
ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΣ ΜΗΝΑΣ; ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΣ ΛΟΥΤΣΟΣ!
Λόγω του ότι ασχολούμαι με το ψάρεμα του λούτσου συστηματικά, αφού πρόκειται για ένα πεντανόστιμο και πολύ εκλεκτό θήραμα, έχω συλλέξει πολλές πληροφορίες σχετικά με την συμπεριφορά τους και τις συνήθειες τους ανά διαφορετική χρονική περίοδο. Ξεκινώντας από τους Φθινοπωρινούς μήνες (Σεπτέμβριο, Οκτώβριο, Νοέμβριο) θα παρατηρήσουμε ότι οι λούτσοι απέχουν. Μοναχικοί λούτσοι, και συνήθως μικροί σε μέγεθος, θα ακολουθήσουν τα τεχνητά μας χωρίς ιδιαίτερη όρεξη να επιτεθούν πλήν εξαιρέσεων όπως για παράδειγμα η χωροκτητική συμπεριφορά τους, η υπεράσπιση του χώρου τους δηλαδή που «παραβιάζεται» από το τεχνητό μας.
Αν κρίνω από την εμπειρία μου στο ψάρεμα αυτού του ψαριού, το φθινόπωρο συνήθως οι λούτσοι επιλέγουν να κυνηγάνε μοναχικά, κυρίως βραδινές ώρες (μετά τις 21:00-22:00) ή πολύ νωρίς το πρωί (06:00-07:00) και σε σχετικά μικρά βάθη. Οδεύοντας προς τους χειμερινούς μήνες όμως (Δεκέμβριος, Ιανουάριος, Φεβρουάριος) θα αρχίσουμε να βλέπουμε έξαρση των λούτσων κυρίως κοντά στο βυθό όπου και αρέσκονται να κυνηγάνε. Τον χειμώνα θα συναντήσουμε τα πρώτα κοπαδιαστά ψάρια τα οποία, αν και σχετικά μικρά σε μέγεθος (έως 2kg πλην εξαιρέσεων) θα μας χαρίσουν δυνατές μάχες και φυσικά πεντανόστιμα οικογενειακά δείπνα. Τους κρύους αυτούς μήνες θα αναζητήσουμε τους λούτσους κυρίως απογευματινές ώρες έως το σούρουπο. Επόμενη εποχή; Φυσικά η Άνοιξη! Τρείς εξαιρετικοί μήνες (Μάρτιος, Απρίλιος, Μάιος) για κάθε τεχνική ψαρέματος με ψεύτικο δόλωμα πόσο μάλλον για τους λούτσους. Λόγω των πολύ κρύων στρωμάτων νερού που βρίσκονται κάτω από το υψηλό όριο του θερμοκλινούς της άνοιξης και φυσικά λόγω της ανάγκης των λούτσων για ζευγάρωμα και ρίψη αυγού σε πολύ κρύα νερά η άνοιξη μας επιφυλάσσει τεράστιες συγκινήσεις τόσο από θέμα εμπειριών και εικόνων όσο και από την πιθανή σύλληψη κάποιου τεράστιου ψαριού του είδους. Τέλος, το καλοκαίρι κατά την γνώμη μου, (κυρίως στο Ιόνιο) δεν ενδείκνυται για το ψάρεμα του λούτσου αφού τα ψάρια τραβιούνται στα βαθιά και η εμφάνιση τους στα ρηχά γίνεται σποραδικά και με ελάχιστο αριθμό ατόμων ανά κοπάδι.
ΤΟΠΟΙ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗΣ…
Γενικά ο λούτσος σαν ψάρι θα λέγαμε ότι είναι αρκετά τοπικιστικό. Δεν θα διανύσει δηλαδή πολλά χιλιόμετρα αν δεν είναι πραγματική ανάγκη, ενώ αν βρει εύκολη τροφή μπορεί να σπαταλήσει μήνες στο ίδιο μέρος. Ειδικότερα θα πρέπει να γνωρίζουμε ότι στα ψάρια αυτά αρέσουν οι άγριοι βυθοί με πολλά βράχια και φυκιάδες καθώς και οι πολύ χαμηλές θερμοκρασίες νερού. Φυσικά, στη θάλασσα δεν υπάρχουν σίγουρες και απόλυτες καταστάσεις γι’ αυτό και πολλές φορές έχουν γίνει συλλήψεις λούτσων σε μέρη με αμμουδιά, σε παραλίες, σε εκβολές ποταμών κ.α.
Συνεπώς, σαν αρχή ας κρατήσουμε ότι ο λούτσος απολαμβάνει να κυνηγάει και να… σουλατσάρει σε αρκετά πιο κρύα, και χωρίς ρεύματα, νερά από τα υπόλοιπα ψάρια.
ΤΕΧΝΗΤΑ ΚΑΙ ΤΕΧΝΙΚΕΣ
Όπως όλοι γνωρίζουμε ή τουλάχιστον έχουμε ακούσει από ιστορίες άλλων ψαράδων, ο λούτσος λογίζεται ως ένας απίστευτα αιμοβόρος θηρευτής, τόσο αιμοβόρος μάλιστα που πολλές φορές παρουσιάζει ακραίες καννιβαλιστικές διαθέσεις κυρίως σε μικρότερα άτομα του είδους. Θα αναρωτιέστε γιατί τα λέω αυτά τώρα… Μα φυσικά γιατί νούμερο 1 χρωματισμός για το ψάρεμα του λούτσου είναι ο ίδιος ο λούτσος! Ναι καλά είδατε… Κορυφαίος χρωματισμός είναι ο γνωστός κωδικός BAR σε οποιοδήποτε είδος τεχνητού. Εκτός όμως από φυσικούς χρωματισμούς τις περισσότερες φορές τα μεσογειακά μπαρακούντα θα ερεθιστούν, ακόμα και σε διαυγή νερά, και από έντονα χρώματα όπως το κίτρινο, το ροζ, το πορτοκαλί αλλά και το άσπρο ανάλογα με τις συνθήκες που επικρατούν.
Όσων αφορά τώρα τις τεχνικές σύλληψης αυτού του ψαριού τα πράγματα τις περισσότερες φορές είναι απλά αν κάνουμε τις σωστές παρατηρήσεις και αν ακολουθήσουμε την σωστή στρατηγική! Αν δούμε ότι τα ψάρια κυνηγάνε ψηλά, θα προτιμήσουμε κάποιο τεχνητό επιφανείας (τύπου w.t.d ή popper) ώστε να τραβήξουμε τη προσοχή τους ή κάποιο floating τεχνητό με γλώσσα το οποίο θα κινείται σε σχετικά μικρή απόσταση από την επιφάνεια. Βέβαια, όπως προανέφερα (κυρίως τους μήνες Φεβρουαρίου-Μαρτίου) θα παρατηρήσουμε ότι τα ψάρια θα απουσιάζουν από τα υψηλά στρώματα της υδάτινης στήλης παραμένοντας χαμηλά, πατωτά όπως λέμε, σχηματίζοντας κοπάδια για να κυνηγήσουν. Σε αυτή τη περίπτωση αναλαμβάνουν τα pencil ή τα sinking minnow, τεχνητά με την ιδιότητα αργού ή γρήγορου ρυθμού βύθισης δηλαδή, που θα μας δώσουν την δυνατότητα να ψάξουμε τα ψάρια σε πιο βαθιά σημεία.
SOFT BAITS! Η ΛΑΤΡΕΙΑ ΤΩΝ ΛΟΥΤΣΩΝ
Όταν μιλάμε για λούτσους δεν γίνεται να μην αναφερθούμε και στις σιλικόνες οι οποίες τις περισσότερες φορές θα «ξεκλειδώσουν» πολύ καχύποπτα και μεγάλα ψάρια. Σιλικόνες τύπου paddle tail (με ουρά) και τύπου slug (χελάκια) σε φυσικούς και μη χρωματισμούς, ανάλογα την ώρα και το μέρος που ψαρεύουμε, θα δώσουν τη λύση ανεξαρτήτως εποχής. Θα επιλέξουμε να δουλέψουμε τις σιλικόνες μας με αργούς ρυθμούς και έντονα χτυπήματα σε όλα τα βάθη με στόχο κυρίως τα ψάρια που κυνηγάνε κοντά στον βυθό.
Σχετικά τώρα με τον εξοπλισμό που «προβλέπεται» για την τεχνική αυτή εννοείται πως μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε τις σιλικόνες με οποιοδήποτε σετ spinning αλλά παρ’ όλα αυτά αν κάποιος επιθυμεί να ασχοληθεί αποκλειστικά με αυτή την… τέχνη, όπως συνηθίζω να την αποκαλώ, θα πρότεινα το παρακάτω σετάρισμα: Ένα καλάμι 7-30gr με moderate action, με μαλακή κορυφή δηλαδή που θα μας βοηθήσει να πετύχουμε μια πιο ρεαλιστική κίνηση της σιλικόνης και καλύτερο κάρφωμα, έναν μηχανισμό ταχύτητας 5.7:1 μεγέθους 3000, ένα νήμα PE 1- PE1.2 και ένα χοντρό παράμαλλο 0.37-0.42 για να γλυτώσουμε, όσο μπορούμε, κάποια πιθανή συνάντηση του παράμαλλου μας με τα δόντια ενός λούτσου. Το βάρος και το μήκος των σιλικονών μας κατά προσωπική γνώμη θα πρέπει να κυμαίνονται από 15-25gr και από 10-17cm όντας ενισχυμένες με δυνατά και επώνυμα αγκίστρια.
ΚΟΠΑΔΙΑΣΤΟΙ ΛΟΥΤΣΟΙ…ΥΠΕΡ ΚΑΙ ΚΑΤΑ
Όπως ανέφερα παραπάνω, η περίοδος μεταξύ Φεβρουαρίου-Απριλίου θα μας φέρει αντιμέτωπους με μεγάλα κοπάδια λούτσων τα οποία θα βρεθούν ακόμη και μερικά μέτρα κάτω από τη βάρκα μας. Φυσικά πρόκειται για ένα μοναδικό θέαμα που «συγκινεί» ακόμη και έμπειρους spinner και τους γεμίζει με αυτοπεποίθηση και ελπίδα για κάποιο καλό ψάρι.
Η αλήθεια είναι ότι όσα περισσότερα ψάρια ακολουθάνε το τεχνητό μας τόσες περισσότερες πιθανότητες έχουμε για κάποιο strike, λόγω του ανταγωνισμού μεταξύ τους για το ποιο θα φάει πρώτο την υποτιθέμενη λεία του. Όμως, τα ψάρια σε σχηματισμό μεγάλου κοπαδιού έχουν και τα αρνητικά τους! Με τον παραμικρό θόρυβο, απροσεξία ή κάποιο επιπόλαιο πιάσιμο και ξεκάρφωμα ψαριού οι πιθανότητες εξαφάνισης του κοπαδιού, τουλάχιστον προσωρινά, κορυφώνονται. Γενικώς θα έλεγα ότι τα κοπαδιαστά ψάρια μπορούν να μετατραπούν από πολύ επιθετικά σε πολύ καχύποπτα και σε αυτό σίγουρα παίζει μεγάλο ρόλο ο εαυτός μας και οι χειρισμοί μας!
ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ…
• Σιλικόνες για… το «τρόπαιο»
• Σίγουρα καρφώματα
• Έντονοι χρωματισμοί (ακόμη και σε διαυγή νερά)
• Με «πίστη» στα κρύα νερά…
• Ήρεμη προσέγγιση
ΜΗΝΕΣ ΠΡΟΣΟΧΗΣ ΚΑΙ ΥΠΕΥΘΥΝΟΤΗΤΑΣ…
Ξέρω πολλοί θα με πείτε γραφικό που σε κάθε άρθρο που γράφω μιλάω για υπευθυνότητα, για προσοχή, για σύλληψη και απελευθέρωση και για μέτρο, αλλά μόνο με αυτά ως αρχές στο ψάρεμα θα συνεχίσουμε να εξελισσόμαστε και οι ίδιοι αλλά και οι ψαρότοποι μας. Παιδιά, ειλικρινά λόγω της συνεχόμενης ενασχόλησης μου με το spinning έχω δει λούτσους να χτυπάνε ξανά και ξανά χωρίς δισταγμό και καχυποψία, γεγονός που για πολλούς μοιάζει ευκαιρία ώστε να πιάσουν απεριόριστο αριθμό ψαριών.
Πιάνουμε μόνο όσα έχουμε ανάγκη και φυσικά όσα ορίζει ο νόμος, τόσο από θέμα μεγέθους όσο και από θέμα ποσότητας. Μην ξεχνάτε ότι όταν τα ψάρια είναι σε σχηματισμό κοπαδιού κατά 99% βρίσκονται σε περίοδο αναπαραγωγής ή σε περίοδο ρήψης αυγού, που σημαίνει ότι ένα μεγάλο ποσοστό αυτών είναι θηλυκά και γεμάτα με αυγά. Εννοείται ότι θα τύχει να πιάσουμε κάποια από αυτά και εν αγνοία μας θα τα κρατήσουμε, αλλά καλό θα ήταν να μην πιέζουμε καν τους τόπους και τα ψάρια συστηματικά στις περιόδους αναπαραγωγής και ειδικά τους λούτσους.
Ο λούτσος, όπως και όλοι οι θηρευτές της ακτογραμμής, πρόκειται για ψάρι-ρυθμιστή του θαλάσσιου οικοσυστήματος ο οποίος γίνεται εξαιρετικά ευάλωτος σε περιόδους ωοτοκίας, και ο κάθε ένας από εμάς ξεχωριστά είναι υπεύθυνος να τον προφυλάσσει με όποιο τρόπο μπορεί!
Καλό χειμώνα από εμένα, και καλές θάλασσες σε όλους!