MATCH FISHING-ΟΙ 10 ΚΑΛΥΤΕΡΕΣ ΔΟΛΩΣΙΕΣ ΓΙΑ ΠΡΟΝΥΜΦΗ ΜΥΓΑΣ (bigattino)
Του Δημήτρη Σφαλτού
Είναι κοινός τόπος ότι στις διαφορετικές εποχές του χρόνου και ανάλογα με το πόσο συχνά ψαρεύεται μια περιοχή, τα διάφορα ψάρια δείχνουν διαφορετικές προτιμήσεις σε σχέση με τον τρόπο δόλωσης της προνύμφης μύγας.
Τα πιο πολλά ψάρια πλέον είναι αρκετά πονηρεμένα και το βλέπουμε συνεχώς από τα μη επιτυχημένα καρφώματα, τα γρήγορα απαγκιστρώματα και από τις «χαλασμένες/δαγκωμένες» δολωσιές. Έτσι οι αλλαγές στον τρόπο δόλωσης του bigattino κρίνεται επιτακτική ανάγκη για να έχουμε τα καλύτερα αποτελέσματα.
Τους ζεστούς μήνες (και όχι μόνο) του χρόνου, η επαφή μας με την θάλασσα όλο και αυξάνεται. Η ζέστη, σε συνδυασμό με τις διακοπές, μας ωθούν να ψάχνουμε εκείνες τις ήρεμες ψαρευτικές εξορμήσεις που θα μας δώσουν το κάτι παραπάνω στο ψάρεμα με την match τεχνική. Το κύριο δόλωμα αυτής της εποχής αναμφισβήτητα είναι η προνύμφη μύγας .
Στο παρόν άρθρο θα δούμε τις περισσότερες πιθανές διαφορετικές δολωσιές με τις προνύμφες μύγας, έτσι ώστε να καλύψουμε τις απαιτήσεις των ψαριών που αναζητούμε, αλλά και την πονηριά τους.
Οι αλλαγές στον τρόπο δόλωσης αφορά ψάρια όπως τα λαβράκια, τα μελανούρια, τις τσιπούρες, τους κέφαλους, τους σαργούς, τους αυλιάδες, τις ζαργάνες, τα κοκκάλια, και άλλα πολλά είδη. Ας δούμε σιγά σιγά τους τρόπους δόλωσης και να συγκρίνουμε τα προτερήματα της κάθε διαφορετικής τεχνικής.
1) Η κλασική δολωσιά
Γίνεται με ένα αγκίστρι με λεπτό στέλεχος , έτσι ώστε να μην τραυματίζονται τα μικρά σκουλήκια. Το μέγεθος του αγκιστριού μπορεί να είναι από 12-14, και προσωπικά προτιμώ να μην βάζω πάνω από 3 σκουλήκια.
Εάν βάλουμε περισσότερα τρίβονται μεταξύ τους, σπάνε , χάνουνε τα υγρά τους , μειώνεται η κινητικότητά τους και μειώνεται δραματικά η διάρκειά ζωής τους μέσα στο νερό.
Η κλασική δολωσιά μπορεί να εφαρμοστεί σε όλες τις περιπτώσεις ψαρέματος , και σχεδόν πάντα ξεκινάμε με αυτή. Καρφώνουμε πρώτα μία προνύμφη μύγας στο στέλεχος του αγκιστριού, έτσι ώστε να το καλύψει ολόκληρο.
Κατόπιν περνάμε επιδερμικά δύο ακόμη σκουλήκια που θα κρέμονται, ώστε με την κίνησή τους να προσελκύουνε τα ψάρια. Το καλύτερο σημείο αγκιστρώματος είναι στην ουρά τους, ανάμεσα από την μεμβράνη που περιέχει τα δύο μαύρα σημάδια τους.
2) Η κλασική δολωσιά με κάθετες προνύμφες
Μια πολύ πιο αποτελεσματική εκδοχή της κλασικής δολωσιάς είναι αντί να περάσουμε επιδερμικά από την ουρά τους τις δύο τελευταίες προνύμφες στο αγκίστρι, να τις καρφώσουμε επίσης επιδερμικά από την μέση του σώματός τους.
Έτσι μειώνουμε τον όγκο της δολωσιάς, μειώνουμε τον κίνδυνο τα ψάρια να αρπάζουνε τις ελεύθερες προνύμφες και τα ωθούμε περισσότερο να βάλουν όλο το δόλωμα μέσα στο στόμα τους.
3) Η ανάποδη δολωσιά
Η ανάποδη δολωσιά χρησιμοποιείται όταν τα ψάρια τραβάνε τα ελεύθερα σκουλήκια της κλασικής δολωσιάς και δεν καρφώνονται εύκολα. Στην ανάποδη πρώτα περνάμε τις δύο ελεύθερες προνύμφες μύγας , και μετά βάζουμε περαστά την τρίτη προνύμφη για να καλύψουμε το αγκίστρι.
Ετσι μετακινούμε τον κύριο όγκο της δολωσιάς προς τα πάνω, αναγκάζοντας το ψάρι να βάλει όλο το αγκίστρι στο στόμα του.
4) Η ευθεία διπλή δολωσιά
Χρησιμοποιείται σε πονηρά ψάρια, ειδικά σε τσιπούρες, μελανούρια, σαργούς και λαβράκια. Στην ευθεία δολωσιά βάζουμε δύο μόνο προνύμφες μύγας στο αγκίστρι, την πρώτη περαστά στο στέλεχος και την δεύτερη επιδερμικά να κρέμεται, και να φαίνεται σαν την συνέχεια της ευθείας του πρώτου σκουληκιού.
Με αυτόν τον τρόπο διαφοροποιούμαστε αρκετά από τις κλασικές δολωσιές με 3 προνύμφες , δίνουμε στα ψάρια μια απλούστερη μορφή, που σε πολλές περιπτώσεις μπορεί να μας κάνει την διαφορά.
Χρειάζεται συχνό άλλαγμα, διότι εάν ένα κάποιο ψάρι τραυματίσει το μοναδικό κινούμενο σκουλήκι, χάνει μεγάλο ποσοστό της αποδοτικότητάς της. Ιδανική για μεγάλες τσιπούρες και όλα τα σπαριδή.
5) Η «πλούσια» δολωσιά
Αν και την χρησιμοποιώ σε σπάνιες περιπτώσεις, έχει δείξει αποτελεσματικότητα εκεί που τα ψάρια χρειάζονται μεγάλη ποσότητα δολώματος και ειδικά το καλοκαίρι που έχουνε μεγαλύτερες ανάγκες πρόσληψης τροφής. Πολλές φορέ το ογκώδες δόλωμα μπορεί να κάνει την διαφορά, ειδικά όταν ακουμπάει στον βυθό , με πατωτό παράμαλο.
Διαλέγουμε ένα μεγαλύτερο αγκίστρι, π.χ 10 νούμερο και βάζουμε περαστά από την ουρά τους, από 5-7 προνύμφες μύγας, προσέχοντας να τις περνάμε εντελώς επιδερμικά χωρίς να σπάνε.
Ο μεγαλύτερος όγκος δολώματος έχει δείξει αποτελεσματικότητα σε μεσαίου μεγέθους λαβράκια, μελανούρια και αυλιάδες. Οι σαργοί δείχνουν μεγαλύτερη καχυποψία, εκτός και εάν ψαρεύετε σε παρθένο τόπο. Δυστυχώς ο όγκος του δολώματος προσελκύει πιο εύκολα και όλα τα μικρόψαρα, όπως πέρκες , γύλους, χάνους, κτλ...
6) Η «ανθεκτική» δολωσιά
Υπάρχουνε οι στιγμές που οι επιθέσεις των μικρόψαρων, ειδικά κατά την διάρκεια της ημέρας, είναι άκρως εκνευριστικές. Ετσι αναζητούμε ένα τρόπο δόλωσης που θα μπορεί να μας κρατήσει περισσότερο δόλωμα πάνω στο αγκίστρι.
Αυτό γίνεται με το να δολώσουμε 3 προνύμφες μύγας περαστά από το μέσο του σώματός τους , το αγκίστρι να βγαίνει από το μέσο τους , και το κεφάλι να μένει ελεύθερο για να έχει συνεχή κίνηση.
Οι προνύμφες δολώνονται με τον ίδιο τρόπο όλες και η μία πίσω από την άλλη. Με τις προνύμφες έτσι σταθερά δολωμένες, δεν είναι εύκολο (όχι και ακατόρθωτο) να τις αποσπάσουνε τα μικρόψαρα, και κερδίζουμε περισσότερο χρόνο και τις βρει κάποιο αξιόλογο ψάρι
7) Η ελεύθερη διπλή δολωσιά
Αποκτά όλο και περισσότερους οπαδούς στην θάλασσα, καθώς χρησιμοποιείται κατά κόρον στους αγώνες των γλυκών νερών. Στον συγκεκριμένο τύπο δολωσιάς θα χρησιμοποιήσουμε ένα πολύ μικρό αγκίστρι από 14-16 νούμερο, πάνω στο οποίο θα περάσουμε επιδερμικά δύο προνύμφες μύγας. Οι δύο προνύμφες θα κρέμονται ελεύθερα προσελκύοντας τα ψάρια με την αυξημένη κίνησή τους.
Αυτός ο τρόπος ενδείκνυται για ψάρια που έχουνε σωληνοειδές στόμα, και κατά κάποιο τρόπο ρουφάνε περισσότερο και δαγκώνουμε λιγότερο το θήραμά τους . Ιδανική δολωσιά για μελανούρια και λαβράκια, ενώ δεν θα πούνε όχι και οι σαργοί.
Εάν όμως βλέπετε ότι τα ψάρια αρπάζουνε τα bigattino και δεν αγκιστρώνονται , θα πρέπει γρήγορα να αλλάξετε τρόπο, τα ψάρια από κάτω θα είναι «καθηγητές»!
8) Η ελεύθερη μονή δολωσιά
Ϊσως η πιο πονηρή δολωσιά του match fishing. Εάν δεν δουλέψει αυτή στα δύσκολα, τότε υπάρχει πρόβλημα. Δολώνουμε μια σκέτη προνύμφη μύγας από την άκρη του αγκιστριού, έτσι ώστε να υπάρχει μόνο ελεύθερη κίνηση του δολώματος. Χρησιμοποιείται στις περιπτώσεις που τα ψάρια τρώνε μία-μία τις προνύμφες που παρουσιάζουμε με το μαλάγρωμα, και δεν πλησιάζουνε οποιοδήποτε δόλωμα μεγαλύτερο σε αριθμό σκουληκιών . Μπορείτε να δολώσετε και την προνύμφη από το μέση της επιδερμικά, και για αυτό χρειαζόμαστε πολύ κοφτερό και μικρό αγκίστρι. Για την συγκεκριμένη δολωσιά θα χειριστούμε αγκίστρι από 14-20 νούμερο.
Με αυτή την τεχνική μπορεί να χτυπήσουμε μεγάλα καχύποπτα ψάρια, όπως λαβράκια, λίτσες, μελανούρια, σαργοί, οπότε θα πρέπει να έχουμε και την ανάλογη εμπειρία να διαχειριστούμε ένα μεγάλο ψάρι με τόσο μικρό αγκίστρι.
Αυτοί που δεν είναι ακόμη σίγουροι για τον εαυτό τους, καλό θα είναι να προσέχουνε πολύ με την συγκεκριμένη δολωσιά. Ιδανική επίσης για μεγάλους κέφαλους και μπάφες.
9) Η χρωματιστή δολωσιά
Σε αυτόν τον τύπο της δολωσιάς μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε οποιονδήποτε τρόπο δόλωσης που περιέχει περισσότερα από ένα σκουλήκια, και να δολώσουμε χρωματιστά, κόκκινα ή κίτρινα.
Με αυτόν τον τρόπο προσφέρουμε ένα μεγαλύτερο οπτικό ίχνος στα ψάρια, κάτι που το αντιλαμβάνονται καλύτερα και σαν διαφορά φωτεινότητας στο νερό. Δουλεύει καλύτερα με την κλασική, ανάποδη, διπλή ελεύθερη , πλούσια, και την ανθεκτική.
10) Η μικτή δολωσιά
Αν και αυτός ο τομέας είναι ανεξάντλητος , πρόκειται για μικτή δολωσιά σκουληκιών με βασικό συστατικό το bigattino. Ένας από τους καλύτερους συνδυασμούς είναι η χρήση ακροβάτη, φαραώ, saltarello ή ψωμιού στο στέλεχος του αγκιστριού, και περαστά ένα ή δύο σκουλήκια στην μύτη.
Πραγματικά έχει μεγάλη αποτελεσματικότητα στα match-bolognese ψαρέματα από τα βράχια με στόχο τους σαργούς. Βγαλμένη αποκλειστικά από τα γλυκά νερά, αποτέλεσμα πολλών δοκιμών σε αγώνες ψαρέματος, εκεί που δοκίμαζαν διαφορετικά είδη σκουληκιών , σπόρων σαν το καλαμπόκι, ψωμί, pellets, πάντα σε συνδυασμό με προνύμφες μύγας.
Να είστε όλοι καλά, προσοχή να μην ξεκληρίζετε τους ψαρότοπους, να είστε νόμιμοι ερασιτέχνες και να ελευθερώνετε όλα τα μικρά ψάρια (για αρχή...)!