Τα μυστικά του μαλαγρώματος με προνύμφη μύγας – maggots- bigattino στην match τεχνική με waggler φελλό!
Του Δημήτρη Σφαλτού
Φωτογραφίες: Δημήτρης Σφαλτός
Το μαλάγρωμα με την προνύμφη μύγας-bigattino-maggots, στο ψάρεμα με το φελλό waggler είναι ένα αναπόσπαστο κομμάτι της τεχνικής, σε θάλασσα , αλλά και στα γλυκά νερά. Το πως όμως θα το κάνουμε με επιτυχία, κρύβει πολλά μυστικά που θα μελετήσουμε αμέσως τώρα...
Η προνύμφη μύγας είναι ένα μικρό σκουλήκι, με πολύ μικρό βάρος, το οποίο μπορούμε να το χρησιμοποιήσουμε και σαν δόλωμα και σαν μαλάγρα. Η αγγλική ονομασία τους είναι maggots, και η ιταλική bigattino.
Ρίχνοντας με την σφεντόνα μας μια μικρή ποσότητα πάνω στον φελλό, δημιουργούμε στα ψάρια μια εικόνα ελεύθερων δολωμάτων, που αργοβυθίζονται σε όλες τις στήλες του νερού της θάλασσας. Τα ψάρια γνωρίζουν ότι ότι βυθίζεται, μπορεί να είναι η τροφή τους, και πάντα τραβά την προσοχή τους. Η προνύμφη μύγας έχει πολύ μεγάλη κινητικότητα, και όπως πέφτει στο νερό, οι κινήσεις της τραβούνε όλα τα ψάρια.
Με αυτόν τον τρόπο βάζουμε τα ψάρια σε συναγωνισμό μεταξύ τους, στην εύρεση τροφής, έτσι ώστε να στραφούν γρήγορα και στο δολωμένο μας αγκίστρι. Η προνύμφη επειδή είναι ελαφριά και δεν έχει βάρος , συστήνεται να την ρίχνουμε με την χρήση σφεντόνας. Υπάρχουν πολλές σφεντόνες στο εμπόριο , κατάλληλες για το μαλάγρωμα με bigattino. Έχουν συνήθως λεπτά λάστιχα , είναι μικρού μεγέθους, και οι καλύτερες από αυτές έχουνε μασίφ κωνική χούφτα , από πλαστικό.
Με αυτόν τον τρόπο τα μικρά σκουλήκια δεν μπορούν να χωθούν μέσα στις τρύπες της χούφτας της σφεντόνας, και έτσι φεύγουν πιο εύκολα προς τη θάλασσα. Υπάρχουν πάρα πολλές σφεντόνες στο εμπόριο, για να επιλέξετε την καλύτερη.
Για να μαλαγρώσουμε με προνύμφη μύγας απαραίτητη προϋπόθεση πριν κάνουμε το οτιδήποτε, είναι να ελέγξουμε τα ρεύματα, και την κατεύθυνση του αέρα.
Αναφέροντας τα ρεύματα, θα πούμε ότι αν είναι δυνατά και πλάγια, το μαλάγρωμα με την προνύμφη μύγας μπορεί να γίνει προβληματικό. Ένα δυνατό ρεύμα μπορεί να παρασύρει πολύ μακριά τα μικρά σκουλήκια, και να χάσουμε εντελώς τα ψάρια και το πεδίο της ψαρεύτρας. Όταν τα σκουλήκια βυθίζονται πλάγια , μεταφέρονται μακριά από τον τόπο που ψαρεύουμε, και μπορεί να χάσουμε όλο το κοπάδι των ψαριών. Μπορούμε επίσης να πάρουμε λίγα σκουλήκια στην χούφτα μας, και να τα ρίξουμε μπροστά μας, για να δούμε πως κατευθύνονται τα ρεύματα. Αυτό με την προϋπόθεση ότι πιο μακριά, τα ρεύματα δεν θα είναι διαφορετικά και πιο δυνατά.
Αφού λοιπόν δούμε ότι τα ρεύματα είναι ήπια και μπορούμε να μαλαγρώσουμε με ασφάλεια, ρίχνουμε λίγα σκουλήκια στο σημείο που έχουμε βυθομετρήσει και βρίσκεται ο waggler φελλός μας. Αν τα ρεύματα είναι πλάγια, ρίχνουμε σφεντονιές αρκετά πιο μακριά (δεξιά ή αριστερά) από το σημείο που ψαρεύουμε, με σκοπό τα ρεύματα να τα μεταφέρουν και να τα τοποθετήσουν ακριβώς στο σημείο της ψαρεύτρας μας.
Για παράδειγμα, αν το ρεύμα πάει από αριστερά προς τα δεξιά, θα ρίξουμε τις προνύμφες μύγας με την σφεντόνα μας αρκετά πιο αριστερά από το φελλό μας, με σκοπό το ρεύμα να τις ταξιδέψει στο σημείο που έχουμε βυθομετρήσει και που ψαρεύουμε. Το αντίστοιχο συμβαίνει όταν το ρεύμα πάει από τα δεξιά προς τα αριστερά. Τότε μαλαγρώνουμε αρκετά πιο δεξιά, από τον φελλό μας, για να φτάσουμε τα ελεύθερα δολώματα στο επιθυμητό σημείο. Αυτό το κομμάτι του μαλαγρώματος χρειάζεται κακά τα ψέματα και λίγο εμπειρία. Το καλό με τα πλάγια ρεύματα είναι, ότι όπως ταξιδεύουν τον φελλό μας, αυτός ψάχνει τον τόπο, και αν έχουν μετακινηθεί τα ψάρια δεξιά ή αριστερά με το μαλάγρωμα, θα τα βρούμε αργά ή γρήγορα. Η βασική αρχή σε όλα τα μαλαγρώματα, είναι η μαλάγρα να πέφτει πάντα στο ίδιο σημείο και ποτέ να μην διασπείρεται, για να μαζεύονται τα ψάρια σε ένα σημείο και να μπαίνουν σε συναγωνισμό μεταξύ τους. Η διάσπαρτη μαλάγρα μπερδεύει τα ψάρια, και πονηρεύονται.
Ένα ακόμα πράγμα που θέλει προσοχή στο μαλάγρωμα με την προνύμφη μύγας, είναι όταν ψαρεύουμε σε βαθιά λιμάνια. Λόγω του μεγάλου βάθους, συχνά πάνω από 10 m, το μαλάγρωμα είναι απαγορευτικό. Εκεί μαλαγρώνουμε μπροστά μας ακριβώς στον ντόκο, ή χρησιμοποιούμε αποκλειστικά μεγάλες μπάλες μαλάγρας, που ξέρουμε ότι θα φτάσουν στον βυθό με ασφάλεια. Όταν το ρεύμα είναι μπροστά μας, να γνωρίζετε ότι τα σκουλήκια όταν φτάσουν στον πυθμένα θα διασκορπιστούν πιο βαθιά, επειδή το ρεύμα που σπάει μπροστά μας γυρίζει ανάποδα προς τον βυθό.Είναι η ίδια συνθήκη με το σπάσιμο του κύματος, σαν το surfcasting.
Το άλλο σημείο που θέλει προσοχή, είναι ο αέρας. Η προνύμφη σαν πολύ ελαφρύ σκουλήκι, δεν μπορεί να πάει μακριά με την σφεντόνα όταν έχουμε κόντρα αέρα, και το κύμα έρχεται πάνω μας, κάνοντας μας και μούσκεμα! Δεν κερδίζουμε κάτι, να σφεντονιάζουμε προνύμφες κόντρα στον αέρα , να μην φτάνουμε το φελλό μας, και να πηγαίνουν αλλού για αλλού. Ίσα-ίσα που μετακινούμε τα ψάρια σε άλλο σημείο , εκτός του φελλού μας.
Ένα άλλο ενοχλητικό σημείο είναι και τα πριονίδια που περιέχει μέσα η προνύμφη, τα οποία με τον αέρα έρχονται πάνω μας, και πολύ συχνά στα μάτια! Ιδανική συνθήκη είναι όταν ο αέρας φυσάει από πίσω μας. Εκεί τα μικρά σκουλήκια μπορούν να φτάσουν πάρα πολύ μακριά, εκμεταλλευόμενοι τον αέρα. Εκεί βέβαια προσέχουμε να μη φεύγουν τα σκουλήκια πιο μακριά από το σημείο που θέλουμε να ψαρέψουμε, και πάρουν μακριά τα ψάρια.
Οι προνύμφες μύγας όταν ψοφήσουν επιπλέουν, και δεν είναι κατάλληλες για μαλάγρωμα, επειδή δεν βυθίζονται. Είναι πολύ σημαντικό με μία σίτα να απομακρύνουμε τα ψόφια σκουλήκια, έτσι ώστε να μην επιπλέουν και τραβήξουν μακριά τα ψάρια, ειδικά αν τρώνε στην επιφάνεια. Τέτοια ψάρια είναι τα μελανούρια, οι ζαργάνες, οι κέφαλοι, τα λαβράκια, οι σάλπες, κ.α.
Το ίδιο ισχύει και με τα casters, τα καφέ και μαύρα κουκούλια που φτιάχνουν οι προνύμφες μύγας, πριν μετατραπούν-μεταμορφωθούν σε μύγες. Στο εσωτερικό τους κρατάνε αέρα, που δεν τα επιτρέπει να βυθίζονται. Εκεί βέβαια υπάρχει ένα κόλπο για να βυθίζονται, το οποίο είναι να τα βάλουμε σε ζεστό νερό, για να απορροφήσουν νερό και να γίνουν πιο βαριά. Τα casters είναι επίσης ένα πολύ καλό δόλωμα για τα ψάρια, ειδικά για σαργούς.
Σε δύσκολες καταστάσεις στο ψάρεμα, με κόντρα αέρα, και δυνατά ρεύματα, υπάρχει τρόπος να μαλαγρώσουμε με προνύμφες μύγας. Υπάρχει στο εμπόριο η κόλλα για προνύμφες, γνωστή και ως maggot glue / bigattino glue. Οι κόλλες αυτές μπορούν να είναι άοσμες, αλλά να έχουνε και άρωμα, ειδικά αυτές που χρησιμοποιούνται στο ψάρεμα στα γλυκά νερά. Χρησιμοποιούμε αυτό που μας έχει δώσει καλά αποτελέσματα, για παράδειγμα άρωμα τυρί.
Φροντίζουμε οι προνύμφες μας να μην περιέχουν πριονίδια, ή άλλη βρωμιά, όπως σκόνη ή χώμα. Σε αυτή την περίπτωση χρησιμοποιούμε μία σίτα λεπτή για να τα καθαρίσουμε, ή τα ρίχνουμε από ψηλά σε ένα κυτίο δολωμάτων , από απόσταση για να παρασύρει ο αέρας τα πριονίδια και την σκόνη. Μόλις τα σκουλήκια είναι καθαρά, τα βρέχουμε πολύ ελαφρά με τις άκρες των δακτύλων μας, και στην συνέχεια ρίχνουμε την κόλλα, που είναι σε μορφή σκόνης. Περιμένουμε δύο με 3 λεπτά συνήθως.
Με τα δάχτυλα μας ανακατεύουμε τα σκουλήκια και αρχίζουμε να τα πιέζουμε για να γίνουνε μπάλα. Η κόλλα αρχίζει να στεγνώνει, τα σκουλήκια αρχίζουν να κολλάνε μεταξύ τους και να σχηματίζουν μια μπάλα. Η μπάλα , αν είναι μικρή, μπορεί να χρησιμοποιηθεί με την σφεντόνα, για να μαλαγρώσουμε στο σημείο που επιθυμούμε. Η κόλλα για τις προνύμφες είναι υδατοδιαλυτή, μόλις πέσει στο νερό σε λίγα λεπτά αρχίζει να διαλύεται, και αφήνει τα σκουλήκια όλα κάτω στον πυθμένα της θάλασσας.
Σε δύσκολους τόπους, κάποιες φορές είναι αρκετά αποδοτικό, να χρησιμοποιούμε σκουλήκια διαφορετικού χρώματος στο μαλάγρωμα, για να προσελκύσουμε ψάρια που θα έρθουν ,λόγω της αντίθεσης του χρώματος στα σκουλήκια.
Το πιο σημαντικό στο μαλάγρωμα με την προνύμφη, είναι να υπάρχει η σύνεση , και η αντίληψη στο ψάρεμα. Όταν μαλαγρώνουμε με προνύμφες μύγας, στην ουσία δίνουμε στα ψάρια φαγητό. Αν το παρακάνουμε, υπάρχει πάντα ο κίνδυνος να χορτάσουν τα ψάρια και να σταματήσουν να τσιμπάνε στο δόλωμα.
Ειδικά τις εποχές των κρύων νερών, σαν το χειμώνα και την άνοιξη, θα πρέπει να χρησιμοποιούμε τα μικρά σκουλήκια με πολύ φειδώ. 10 έως 15 σκουλήκια σε κάθε ρίψη με την σφεντόνα, άνα 10-15 λεπτά, είναι αρκετά για να καταλάβουμε αρχικά αν υπάρχουν ψάρια , και τι διαθέσεις έχουν για να φάνε. Αν παίρνουμε τσιμπήματα, συνεχίζουμε να μαλαγρώνουμε ανά πέντε με 10 λεπτά, με μια πολύ μικρή ποσότητα σκουληκιών. Μπορούμε ταυτόχρονα να ρίξουμε και μια μικρή μπάλα μαλάγρας. Υπάρχει ο κανόνας που λέει, ότι σε κάθε ρίψη με τον φελλό, ρίχνουμε και μία σφεντονιά με σκουλήκια. Σίγουρα όμως, όταν βγάζουμε ένα ψάρι, ρίχνουμε μία με δύο σφεντονιές σκουληκιών μύγας, για να κρατήσουμε τα ψάρια κοντά μας σε ενδιαφέρον, και να ξαναφάνε. Είναι το κλασικό κόλπο, όταν ψαρεύουμε κοπαδιαστά ψάρια, σαν τα μελανούρια, τις μουρμούρες και τους κέφαλους.
Τα τραβήγματα ενός πιασμένου ψαριού , μπορούν να τρομάξουν το κοπάδι , όποτε θέλουμε μαλάγρωμα για να μη φύγουν τα ψάρια μακριά. Το πιο βασικό πράγμα στο μαλάγρωμα με την προνύμφη μύγας- bigattino , είναι να βάλουμε τα ψάρια σε ανταγωνισμό μεταξύ τους. Πρώτα θα έρθουνε τα μικρά, και οι κινήσεις τους όπως αρπάζουν τα μικρά σκουλήκια θα προσελκύσουν τα μεγαλύτερα. Κρατήστε σταθερό τον αριθμό του μαλαγρώματος και δεν θα χάσετε σε καμιά περίπτωση! Περισσότερες λεπτομέρειες για το μαλάγρωμα με τις προνύμφες μύγας, για κάθε ψάρι ξεχωριστά, θα διαβάσετε στα αντίστοιχα κέφαλαια με το εξειδικευμένο ψάρεμα τους.
